

مهسا علیمیرزایی
مهسا علیمیرزایی هستم. در میانهی دههی چهل زندگیام. پر از پریدن از این شاخه به آن شاخه؛ از مهندسی که دورترین بوده، تا آموزش که نزدیکتر است بهم، تا همین ادبیات که رویش ماندهام و به گمانم دیگر ماندگار بشوم.
تسهیلگری، (که برایم نسخهی بسیار محبوبتریست از آموزش)، مهارتیست که کمکم میکند کنار بقیه، آنچه را که در فهم و خرد جمعیمان جا خوش کرده به کلام در بیاوریم، دوباره نگاهش کنیم، محکش بزنیم، و دمدستتر نگهش داریم برای موقعیتهای ملموس زندگی که دیر یا زود جلوی خودمان، یا اطرافیانمان، سبز میشوند.
داستان کوتاه، شاید یکی از بهترین گونههای ادبیات باشد برای این منظور؛ برای تخیل، درنگ، و تامل بر موقعیتهای ساده یا مبهم زندگی.