آگاه گروهیه که دور هم راجع به دغدغه‌های مشترک و اصلی‌مون گپ می‌زنیم، تجربه‌های ارزشمند و جالب زندگی همدیگه رو می‌شنویم و یاد می‌گیریم چجوری در کنار هم به نسخه بهتری از خودمون تبدیل بشیم.

پناهگاه برای من یه نقطه‌ی امنه. مثل کمد نارنیا، مثل سکوی نه و سه چهارم و مثل هر گذرگاهی می‌مونه که مارو از جهان پر از مشکل یا روزمرگی به سرزمینی افسانه‌ای می‌بره. پناهگاه ما دیوونه‌های ادبیات فانتزی رو دور هم جمع کرده. ما که خیلی سخت همدیگه رو پیدا کردیم و در این نقطه پناه گرفتیم تا با هم از ادبیات ژانری صحبت کنیم.

گروه‌های مختلفی از ازتا را آمده‌ام و تسهیلگرانش را می‌شناسم. اسم زرین جوادی را شنیده بودم، و جلسهٔ اول «آینه» یک چیز توجه مرا جلب کرد: آن بحث‌هایی که اختلاف نظر سرشان زیاد است، یا می‌توانند بستری برای ایجاد اختلاف فراهم کنند، درست و به زیبایی آن‌ها را تسهیل می‌کرد. و من می‌خواستم تسهیلگری را در روابط خودم از او بیاموزم.

یادگیری عمیق از تسهیلگران شبخوانی، کافیه که برای حضور در این گروه تردید نکنم. به علاوه شنیدن از چالش‌ها و راه‌حل‌‌ها در کسب‌وکار بقیه تجربه جالبیه! کمک می‌کنه از زاویه دید بیزینس‌های دیگه هم ببینم و این ارزش شب‌خوانی رو برای من دو چندان می‌کنه!

میانجی جاییه که ما صبح جمعه به خاطر یک دغدغه مشترک اونجا دور هم جمع می‌شیم؛ جایی که در اون افراد به دنبال ساختن آینده‌ای بهتر هستن؛ جایی که هر کسی فضایی امن و فرصتی کافی برای حرف زدن‌ و بیان خودش داره و افراد با همه تفاوت‌ها و تضادهاشون اونجا با آغوش باز پذیرفته و شنیده می‌شن. میانجی برای من یعنی پیدا کردن افرادی با دغدغه‌های نزدیک به خودم، یعنی حس تعلق و جوونه‌‌هایی از امید و نور بین کلی سیاهی.