دوم آبان 96
شهریور را دوست داشتهام همیشه. دلیلش را بپرسید میگویم: بماند! توضیحش فرصت میطلبد. تو بگو به هزارویک دلیل که یکیش پایان تابستان است و عصرهاش رنگ حرفهای ناگفته دارد و آواز درختان رنگ تصنیف میگیرد.
صبحی میانۀ شهریور است. از تهران میروم به مهرشهر کرج، مدرسهای به نام “آفرینش نو”.
تنها آشنای من با این آفرینش، یک “خاطره” است که در کارگاه مستندسازی جهک در فصل بهار پیدا شد؛ بانویی زیبا را پیش چشم تصور کنید، قدبلند و آراسته، صدا و نگاهِ گرم و دستها نیرومند و خطوطِ چهره محکم و روشن.
خاطره یکی از دبیران “آفرینش نو” ست.
ترافیک جاده با تهمزۀ کلمهها و جلد کتابها که در مسیر تهران تا کرج در حاشیۀ راه پیش چشمانم صف کشیدهاند و من زیر لب ترانهای زمزمه میکنم تا راه بشکند و طعمِ صبحِ شهریور در کامم بماند.
آفرینش نو حیاطی سبز دارد،یک درخت بلند سایهدار و فضایی چشمنواز. رنگ درودیوار شاد و سرخوش. اردیبهشت را به یاد میآورد این آفرینش نو.
همراه خاطره و خانم ملیحه مهدوی،معلم کتابخوانی مدرسه در اتاق خانم محجوبی،مدیریت مدرسه مینشینیم، اتاقی با رنگهای گرم و فضای صمیمی.
فکرمیکردم این دیدار یک ساعت بیشتر طول نکشد. نشان به آن نشان که سه ساعت، شیرین دربارۀ راه و چاه کتابخوانی با پایههای مختلف گپ میزنیم تا جهک را و طرح ماراتن را بشناسند و همراه شویم.
خانم مهدوی دقیق و پیگیر و حواسجمع است و پرسشهایی تخصصی دارد، ته چشمهایش لبخندی بال میزند. خوشقیافه و مهربان است. یادداشت برمیدارد و شیرین حرف میزند.
بعد از این دیدار، گفتگوهای تلفنی و تلگرامی من و خانم مهدوی ادامه دارد؛ دربارۀ مراحل کار، موانع، کتابهای مناسب هر پایه، شیوههای ترویج و طراحی فعالیتهای متنوع کتابخوانی…خدای من چقدر کار هست و چقدر نیرویی مثل ملیحه مهدوی گرانقدر است که خودش پیمیگیرد و ذوق دارد و از خواندن لذت میبرد و کتابخوانی با 248 دانشآموز دبستانی و دبیرستانی را در پایههای مختلف به عهده میگیرد. فکرش را کنید! 248 دانشآموز! در هر پایه، کتابها و دغدغههای مختلف و یک عالم داستان و ماجرا.
این یعنی آفرینش نو دارد گام بلندی را به همت مدیر و معلمان توانمندش برمیدارد. گام بلند این است که کتابخانۀ مناسب دارد و توانسته برای کتابخوانی زنگ مشخصی را در برنامۀ درسی پایههای مختلف بگنجاند، خانوادهها را همراه کند و برای رفع موانع کار همدلی نشان میدهد.
دست راست آفرینش نو بر سر همۀ مدارس کوچک و بزرگ ما.